BDU -nun Jurnalistika fakűltəsinin dosenti Mahmud Mahmudovun əziz xatirəsinə ehtiramla.
Tələbəlik illərimin ilk həftəsiydi onunla tanışlıgımız .Təbiətcə sakit,sadə,səmimi gőrűnən Mahmud műəllim,həm də ciddi,məsuliyyətli idi .Őzűnəməxsus səs tembri ilə seçilirdi.Bir gůn dərsimiz başlayar -başlamaz, iti addımlarla içəri girərək: “Hərəniz bir hekayə yazın,çox yorucu olmasın”-dedi .Tələbə yoldaşlarımla birgə, təbii ki ,hekayələrimizi yazdıq ,eyni zamanda oxumaga başladıq.Sıra ilə hamının yazdıgı hekayələri diqqətlə dinləyir,məsləhətlərini verirdi.Xűsusən aforizmlər,azxaizmlərlə zəngin cűmlələrdən,bənzətmələrdən,űslub xűsusiyyətlərinə,hekayənin sadə, oxunaqlı olmagįna çox őnəm verirdi.Mənim hekayəmin adı “Bir damla gőz yaşı”idi.Başladım hekayəni oxumaga…”Yagış őləziyirdi “cűmləsində ,dedi saxla qızım .Nə gőzəl bənzətmələrdi.Dedi və 15-20 saniyə gőzlərimə baxaraq,gőzlərində gicəllənən gőz yaşlarını gizlətməyə çalışdı .Amma bacarmadı.Qəhərləndi .Buna baxmayaraq, őzűnű toplayıb,hekayəmi tamamlamagımı istədi.Təbii ki ,bitirdim hekayəni .Cox bəyəndiyini bildirsə də,onun bu duygusallıgı, beynimdə yaranan sualları ona űnvanlamaga cəsarət tapmadıgım zaman və yaş aralıgımız arasında əbədiləşdi .Kim bilir?Bəlkə də hekayəmdəki qəhrəmanımın yagış damlalarından umdugu bir űmid işıgını nevaxtsa yaşadıgı ŏműr tarixçəsində yaşamışdı?Bir damla gőz yașının agrısında gizlənən gəncliyinin, əlçatmaz arzularıyla qovrulan qəhrəmanımın őzűydű bəlkə də?
Ruhun şad olsun ustad!Fikirləşmədən başlıq seçdiyim hekayəmin xatirəsi həm yadıma dűşdű həm gőzűmdən dűşdű.Bir damla gőz yaşının bu qədər xatirələr yaradacagını dűşűnməzdim.
ELNARƏ ABBASOVA
